خدا را شاکرم که شغلم ، معلمی است . من یکی از ثروتمند ترین افراد روی زمین هستم. ثروت عظیم من ، همان دانش آموزان عزیزم هستند که ، وزیر و وکیل و دکتر و مهندس و نویسنده و نجار و بقال و خیاط و ... می شوند و حتی بعد از بازنشستگی ، در هر شغلی باشند به احترام من از جا بلند می شوند و مرا  خانم/آقا  خطاب می کنند .

من پادشاهی هستم که تاجم ، فرمایش گهربار مولا علی (ع) است : ( من علمنی حرفا فقد صیرنی عبدا ) و تختم ، قلب های پاک دانش آموختگانم.

وظیفه ی من علاوه بر تشریح قانونهای حاکم بر پدیده های جهان هستی، هدایت دانش آموزان به سمت خداوند حکیمی است که این قانون ها را بر اساس حکمت خود بر جهان حاکم کرده است . از این رو درسم را با " هوالحکیم " آغاز می کنم .

طبق فرمایش رهبر فرزانه ی انقلاب ، محور و معیار صحت حرکت جامعه می باشم .

ای خدای حکیم ، مرا کمک کن تا : جانشین خوبی برای انبیا باشم . ثروت عظیمم را به ثروت ملی ، تبدیل کرده و علمی را آموزش دهم که باعث سعادت و سیادت جامعه ی بزرگ اسلامی گردد.